دلایل زیادی وجود دارد که خانواده ها علاقه مند به هوم اسکول برای فرزندان خود هستند و این انتخاب این روزها بسیار رایج و قابل قبول شده است. شما ممکن است از آموزش در خانه برای کودک پیش دبستانی خود و یا حتی کودکان بزرگتر استفاده نمایید. این فرایند ممکن است یک سال یا مدت طولانی مدنظر باشد. همچنین در شرایط اضطرار به عنوان مثال بروز بیماری هایی نظیر کرونا و تعطیلی مدارس آموزش در خانه می تواند روش مفیدی برای فرزندان باشد. در این مطلب به تاریخچه ی هوم اسکول (آموزش خانگی) میپردازیم

تاریخچه هوم اسکول

جنبش مدرن هوم اسکول در دهه 1970 آغاز شد، زمانی که جان هولت ، نظریه‌پرداز آموزشی و حامی اصلاحات مدرسه، شروع به استدلال کرد که تمرکز مدارس رسمی بر یادگیری بی‌درنگ، محیط کلاسی ظالمانه‌ای را ایجاد می‌کند که برای کودکان کارمندانی سازگار طراحی شده است. هولت از والدین خواست تا فرزندان خود را از آموزش رسمی رها کنند و به جای آن از روشی پیروی کنند که امروزه به نام «مدرسه‌زدایی» شناخته می‌شود. پیروان اولیه هولت از طریق خبرنامه هولت، « رشد بدون مدرسه » که در سال 1977 تأسیس شد، به هم متصل شدند.

به زودی پس از اینکه استدلال‌های هولت الهام بخش اولین دانش‌آموزان در خانه شد، دوست هولت، نظریه‌پرداز آموزشی، ریموند مور، صدای خود را اضافه کرد و استدلال کرد که تحصیلات اولیه برای کودکان مضر است و کودکان باید تا سن 8 یا 9 سالگی در خانه درس بخوانند تا به آنها یک آموزش قوی و روان‌شناختی بدهد و همین باعث پیشرفت بیشتر هوم اسکول شد.

دهه 1980 (تغییر نگهبان)

دهه 1980 زمان چیزی بود که مورخ میلتون گایتر آن را «تغییر نگهبان» نامید. در سال 1990، آموزش در خانه دیگر مانند دهه 1970 به جنبش اصلاحات آموزشی لیبرال گرایش نداشت، بلکه بیشتر به ایده های مذهبی محافظه کار و راست مسیحی مرتبط بود. در حالی که هولت و مور با هم اساساً به تنهایی جنبش مکتب خانگی را پایه گذاری کردند، کتاب ها و نشریات آنها به عنوان رگ حیاتی جنبش نوپا در سال های اولیه آن خدمت می کردند ولی رهبری آنها تادهه 1980 بیشتر دوام نیاورد. هولت در سال 1985 درگذشت، و مور توسط رهبران مکتب خانه جدید به حاشیه رانده شد.

فنون اتاق مشاوره

در حالی که رهبران اولیه مدارس خانگی بر رهایی کودکان از محدودیت های مدرسه رسمی و آزاد کردن آنها برای پیروی از علایق خود تمرکز کرده بودند، این رهبران جدید هدف و دیدگاه متفاوتی داشتند. این رهبران جدید یک دیدگاه اجتماعی و مذهبی رادیکال ایجاد کردند که در آن کودکان با هدف صریح راه اندازی در دولت، آموزش و صنایع سرگرمی به منظور تبدیل ایالات متحده به کشوری مبتنی بر اعتقادات مسیحی در خانه آموزش می بینند. در حالی که باورها و اعمال آنها متفاوت بود، برخی از این رهبران ایدئولوژی افراطی تری را پذیرفتند که معتقد بود زنان نباید در کالج شرکت کنند یا بازگشت کامل به قوانین عهد عتیق را تأیید کردند. برخلاف تمرکز قبلی بر رهایی کودکان، این رهبران عموماً بر آموزش صحیح کودکان تمرکز کرده اند.

نتیجه گیری

با گذشت زمان، آموزش در خانه با جهش و مرزهای گسترده به رشد خود ادامه داده است ، به ویژه که به طور فزاینده ای به عنوان یک جایگزین آموزشی قابل قبول در نظر گرفته شده است. تعداد فزاینده ای از خانواده ها نه به دلایل آموزشی و نه مذهبی، بلکه به دلایل عمل گرایانه فردی، از جمله نگرانی در مورد قلدری در مدارس یا کیفیت پایین مدارس محلی، تحصیل در خانه را آغاز کرده اند. این تنوع فزاینده، همراه با ظهور اینترنت و شبکه‌های اطلاعاتی پیشرفت بیشتری کرد.

.

.

.

.

.

reference